Kiedy dziecko ma problem w szkole

Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko jest zastraszane, to ważne abyś rozpoznał rodzaj przemocy:

• Niewerbalna
• Werbalna

Niewerbalna forma przemocy jest bardziej widoczna. Często widać ślady przemocy, m.in. kopnięcia lub uderzenia. Na ciele dziecka będą widoczne zadrapania i siniaki, które dziecko będzie chowało i nie będzie chciało o nich rozmawiać. Jest to niemiłe i traumatyczne przeżycie dla dziecka. Należy jednak pamiętać, że werbalne znęcanie nie powinno być ignorowane i powinniśmy poświęcić mu tyle samo uwagi. Ta forma znęcania jest niewidoczna, ale nadal jest bardzo niebezpieczna i w porównaniu do fizycznego znęcania, może mieć poważniejsze konsekwencje. Platformy jak Facebook, Instagram i Snapchat mogą być bardzo niebezpiecznie, gdyż ich anonimowość dodaje odwagi potencjalnym prześladowcom.

Kto jest zagrożony?

Często znęcanie się nie ma przyczyny. Może się zdarzyć, kiedy ktoś jest w złym miejscu o złym czasie. Wiele prześladowców wybiera dzieci, które wydają się wrażliwe i wstydliwe, gdyż łatwiej jest je obrazić. Być może dziecko ma hobby, którego jego 'koledzy' nie rozumieją i nie akceptują z zazdrości. Niestety, dzieci, które przyjechały z innego kraju również często padają ofiarami znęcania, ponieważ wyglądają inaczej lub mają nietypowe imię, nazwisko lub akcent. Chcemy zaznaczyć tutaj, że dziecko nigdy nie jest winne temu, że padło ofiarą znęcania. Nieważne, jak bardzo dziecko jest wstydliwe lub czym różni się od swoich kolegów, nikt nie zasługuje na znęcanie.

Jak rozpoznać, że moje dziecko jest prześladowane?

Tutaj podamy kilka znaków rozpoznawczych, na które rodzice powinni uważać. Oczywiście, każde dziecko jest inne i zachowania mogą się różnić od tych poniżej:

• Agresywne zachowanie: Dzieci, które są niesprawiedliwie traktowane są często złe na członków swojej rodziny. Ma to miejsce nawet, jeśli rodzina nie jest odpowiedzialna za znęcanie. Kolejnym wskaźnikiem jest zachowanie dziecka, które zaczyna znęcać się nad innymi, m.in. swoim rodzeństwem.

• Odosobnienie: Prześladowane dzieci często nie chcą się socjalizować i odczuwają lęk przed wielkimi tłumami. Boją się, że w dowolnym momencie będą zastraszane lub prześladowane. W ciężkich przypadkach mogą odmówić powrotu do miejsca, gdzie padły ofiarą znęcania.

• Nagła zmiana zachowania: gorsze oceny w szkole, dziecko jest rozdrażnione i przechodzi huśtawki nastroju. Niewytłumaczony płacz również może być oznaką prześladowania.

Jakie środki ostrożności należy podjąć, jeśli dziecko jest prześladowane?

Twoją pierwszą reakcją jest prawdopodobnie złość i smutek. Żadna matka ani ojciec nie chce, aby ich dziecko cierpiało. Zanim jednak podejmiesz się impulsywnych działań, postaraj się dotrzeć do sedna sytuacji.

• Porozmawiaj ze swoim dzieckiem: Dialog pomiędzy rodzicami i dziećmi jest bardzo ważny, szczególnie w takiej sytuacji. Kiedy dziecko wie, że rodzice go wysłuchają, czuje się bezpiecznie. Nie osądzaj swojego dziecka, nie mów, że coś nie tak zrobiło. Wystarczy, że będziesz słuchać i spróbujesz zrozumieć ich problemy i lęki.

• Nie zachęcaj dzieci do przemocy: "Broń się" lub podobne porady nie pomogą dziecku. Zwalczanie agresji agresją nie jest rozwiązaniem tego typu problemów.

• Bądź cierpliwy: Jeśli jest to średnia forma prześladowania, dobrym pomysłem może być zignorowanie prześladowcy. Chociaż brzmi to zbyt łatwo, zignorowanie prześladowcy jest silną bronią. Dzieci, które znęcają się nad innymi często otrzymują za mało uwagi i prowokują inne dzieci, aby nadrobić zaległości. Kiedy nikt nie zwraca uwagi na ich zachowanie, nudzą się i przestają się tak zachowywać. Może być też tak, że znęcające się dziecko zacznie wtedy szukać innej ofiary i będzie kontynuować swoje zachowanie.

• Strony trzecie: Jeśli forma znęcania się jest bardziej poważna, być może potrzebna będzie interwencja stron trzecich. W zależności od tego, gdzie prześladowanie ma miejsce, może to być nauczyciel, trener sportowy lub inna osoba.
  Porozmawiaj z nimi i zapytaj czy widzieli coś podejrzanego. Postaraj się nie wywodzić fałszywych wniosków i oskarżeń i znaleźć odpowiednie rozwiązanie.

Niestety, nie ma uniwersalnego, nieskomplikowanego rozwiązania, gdy dziecko jest zastraszane. Najważniejszym czynnikiem jest to, że zdajesz sobie sprawę z zastraszania i faktu, że może ono mieć różne formy i znaki. Porozmawiaj z dzieckiem i, co najważniejsze, słuchaj go. Dziecko poczuje się pod dobrą opieką i podzieli się z Tobą swoimi obawami i zmartwieniami.